FURORE 11, HET MEXICO NUMMER

In de jaren zeventig werd het blad Furore een begrip. Iedere keer als het blad uitkwam baarde de inhoud opzien vanwege de onverwachte keuze van onderwerpen. Dat leverde altijd veel publiciteit op. Die publiciteit was wel een beetje incrowd, want de journalisten die erover schreven waren altijd dezelfden en de meesten kenden we wel, dus de recensie-exemplaren kwamen altijd wel goed terecht. Ze uitnodigen voor een feestje kon dan ook geen kwaad.

Als voorbereiding op het feest gingen we eerst maar eens Mexicaans eten. Joosje (“José”) Noordhoek had aan Furore doorgegeven waar we zijn moesten: Café Pacifico (Warmoesstraat 31, Amsterdam) en Taco Tree (Zoutsteeg 4, tussen Damrak en Nieuwendijk). Twee Mexicaanse restaurants die inmiddels al vele jaren ter ziele zijn.
De keuze om met Mexico kennis te maken viel op Café Pacifico. Onze eerste kennismaking met taco's, enchiladas, tostaditas en guacamole. Zo leerden we wat we nodig hadden voor het feest. Guacamole, taco's, tequila, margarita’s en citroenijs.

Annemieke kocht voor het feest 50 citroenen, 20 avocados, 8 flessen tequila, 3 flessen Kahlua, kilo’s bonen en sla en vijf liter citroenijs. De citroenen werden uitgeperst voor de margarita´s en de halve schillen gevuld met citroenijs. Annemieke maakte twee pannen guacamole, Evert Geradts bakte een vuilniszak vol nacho´s en Piet Schreuders kocht nog drie flessen tequila die hij ergens in het huis verstopte als noodvoorraad, omdat hij bang was dat er te weinig drank zou zijn. En er was aangepaste Mexicaanse muziek.

 

LEGE FLESSEN EN VOLLE ASBAKKEN

 

Het concept voor het Mexicofeest werd bijzonder. De kantoren van uitgeverij Drukwerk werden zodanig ingericht dat, als de eerste gast binnenkwam, het al moest lijken alsof het feest net afgelopen was. Daarvoor hadden dus om te beginnen veel lege tequila flessen nodig, die we gingen halen bij Pacifico. De lege flessen werden door het hele Drukwerk kantoor verspreid, nonchalant op
tafels en op de vloer, vergezeld van vuile glazen. Ook kochten we honderd plastic vliegen die overal werden opgeplakt, dat leek ons ook wel Mexicaans. Sigarettenpeuken waren wekenlang opgespaard om volle asbakken te kunnen maken. En overal hingen Mexicaanse sombrero's.

De etalage werd door Aart Clerkx afgeplakt met wit papier met een opening als een raam erin, zodat het aan de buitenkant een Mexicaanse cantina leek. Ook schilderde hij ter plekke een prachtig affiche van bendeleider Zapata, die hij daarna gedeeltelijk verscheurde, op de grond gooide en er een paar keer overheen liep. Zonde, maar het hoorde bij de hele entourage.

Aart Clerkx aan de slag in de met papier beplakte  etalage

NIET KOMEN OPDAGEN IS OOK MEXICAANS

Er werd streng geselecteerd bij het verzenden van de uitnodigingen. Op de uitnodiging stond vermeld dat de toegangsprijs 10 pesos was, maar uiteindelijk waren er maar twee gasten die daadwerkelijk 10 pesos betaalden: Helen Howard en Rick Vermeulen. De dresscode voor de dames was: een rode roos in het haar. Dat werd natuurlijk uitbundig gedaan door Leny Zwalve en waarschijnlijk ook door Franka van der Loo. Maar Franka denkt zelf dat ze helemaal niet aanwezig was op het feest, en Leny Zwalve staat op de lijst van “genodigden die niet waren komen opdagen” dus mijn herinnering is erg onbetrouwbaar. Van de streng geselecteerde 45 genodigden kwam op de dag van het feest een flink deel niet opdagen, waar ze nog maandenlang spijt van hadden want het feest werd de weken er na het gesprek van de dag binnen het Furore wereldje.
Maar het betekende ook dat we nog wekenlang citroenijs hadden en nog veel margarita´s dronken.

 

DE COVER

 

Het tijdschrift zelf was op het feest te koop. Het blad was op tijd klaar, de deadline was gehaald. Het omslag was gedrukt bij Wim Schroot, die altijd prachtige kleuren drukte, maar zich nooit aan een deadline hield zodat je soms in de drukkerij moest gaan kamperen om het drukwerk op tijd klaar te hebben. Vandaar dat het ontwerp van het omslag al in een vroeg stadium gemaakt werd en naar de drukkerij gebracht, die opeens in een vlaag van snelheidswaanzin het omslag al op 15 augustus af had. Op dat moment waren er pas 2 pagina's van Furore ge-layout. Herwolt van Doornen viel de eer te beurt zijn tekening op het omslag geplaatst te krijgen, dat was wel zonder dat hij er iets over te zeggen had, daarom schrok hij er nogal van. “Mijn tekening lijkt wel een gat in het omslag, de kleuren er omheen eisen alle aandacht op”. vond hij. Daniël van Fulpen (6 jaar) tekende de omslagtekening schijnbaar zonder moeite “perfect” na. “Iets natekenen is het beste bewijs dat iemand iets mooi vindt” stelde ik vast, om te voorkomen dat de tekening in de rubriek “dat kan een klein kind ook” terecht zou komen.. Daniël was vast van plan een jaar later op de Rietveld academie te gaan solliciteren.

 

WAAROM MEXICO?

Waarom moest er zo nodig een Mexico nummer komen? 45 jaar na dato vraag ik het eens aan maker Piet Schreuders. “Het was niet omdat Mexico in de belangstelling stond. Integendeel, de keuze voor Mexico was eigenlijk nergens op gebaseerd. Maar was ingegeven door het idee weer eens een thema-nummer te maken. Eerdere themanummers waren het Kerstnummer en het Wenen nummer. Het Mexico nummer werd gemaakt op hetzelfde principe. Gewoon de vraag “Wat weten we eigenlijk van Mexico?”. Maar dan niet het échte Mexico, maar het Mexico uit boeken, strips en films. Het westerse idee over Mexico. En iedereen had er wel het zijne of het hare over te vertellen, dus de kopy stroomde binnen. Ik herinner me dat ik er vrij lang en vrij fanatiek mee bezig ben geweest. Ik kon gewoon niet stoppen en daarom werd het uiteindelijk ook een dubbelnummer.”

HERDRUK

Het blad echode jarenlang door in de vakpers, de cover werd genoemd en besproken in Fodor (in 1984), in Blad ( in 1988), in Emigre (in 1991), in Items ( in 1997) en natuurlijk in het boekwerk “Lay-in, Lay-out). En nu, 45 jaar later, wordt het Mexico nummer van Furore herdrukt. Ook dat is typerend voor het blad en voor zijn maker, Piet Schreuders. En dankzij de technieken in deze moderne tijd is de herdruk in full-color. Dat is een groot verschil met de eerste druk uit 1978. En er is nóg een groot verschil, deze keer komt er géén Mexico-feest in de Drukwerk-burelen.

Om het blad te kopen: https://www.furoremagazine.com/product/furore-11/

lees meer over FURORE, BEGIN BIJ HET BEGIN.